Jiko-ji

Jiko-ji 慈光寺 , de “Tempel van het Licht van Mededogen”, is een van de oudste boeddhistische tempels van Antwerpen, misschien zelfs van België. Hij werd opgericht door onze tempelstichter Shitoku Adriaan Peel.

Reine Land boeddhisme

Reine Land boeddhisme wordt wel eens omschreven als devotioneel boeddhisme, als een vorm van volksdevotie, of zelfs als een boeddhistische toegeving aan de gewone man, de leken of de massa. Pas vrij laat werd deze boeddhistische stroming serieus genomen in de academische wereld. Waarbij men dan nog vond dat het eerder om een cultus ging (soms sprak men over Amidisme, een cultus van Amitabha/Amida).

Enkele ophelderingen:

  • Reine Land boeddhisme is een verzamelnaam voor die vormen van beoefening of boeddhistische activiteit waarbij een boeddha als  Amitabha of Akshobya (om enkel de bekendste te noemen) en hun omgeving centraal staan. Naast de historische boeddha Sakyamuni verschenen vanaf de 1ste eeuw voor Christus nog andere boeddha’s aan het firmanent. Hemelse boeddha’s of meditatieve boeddha’s worden ze meestal genoemd. In wezen niet-historische, niet-aardse boeddha’s die best begrepen worden vanuit latere ontwikkelingen binnen het boeddhisme. Het idee dat ook ingebeelde, oftewel verbeelde voorstellingen van boeddha’s en bodhisattva’s (=visualisaties), concreet kunnen helpen op het boeddhistische pad is een van die ontwikkelingen. Het boeddhistische wereldbeeld was ook geëvolueerd. Niet enkel de berg Meru als kosmische as stond centraal, maar vanuit het hele universum en vanuit alle windrichtingen kunnen invloeden nu als dharma-bronnen en -inspiratie optreden.
  • Evenals aardse boeddha’s (uit verleden, heden en toekomst) konden deze “nieuwe” boeddha’s de omgeving opnemen in hun verlichte handelingen en actieradius om op die manier een verlichte, zuivere omgeving, te creëren. De bekendste van deze meditatieve, ingebeelde boeddha’s (maar niet de eerste) is ongetwijfeld Amitabha. In het Japans Amida.
  • Een brede beweging.  Zowel in Centraal-Azië als Oost-Azië , Noordwest-India, (Tibet, China, Japan, Korea) waren deze niet-aardse, in wezen verbeelde (of ingebeelde) boeddha’s even populair als de historische Sakyamuni, soms zelfs meer populair. Hun aanhang vinden we terug onder monniken, nonnen, leken, intellectuelen, geleerden, aristocraten,  ambachtslui… Stellen dat de boeddha Amitabha enkel benaderd werd om een betere wedergeboorte te bekomen in zijn specifieke reine land, weg van het aardse tranendal, doet eigenlijk geen recht aan Reine Land boeddhisme.

Jōdo-Shinshū

Jōdo-Shinshū betekent letterlijk de “Ware School van het Reine Land” en werd gesticht door Shinran Shōnin (1173-1262). Ook nu nog is ze één van de belangrijkste stromingen in het Japanse Boeddhisme.

Traditioneel gaat de “Ware School van het Reine Land” ervan uit dat de huidige mens moeilijk op eigen kracht, de opheffing van lijden -streefdoel van elke boeddhist- bereiken kan. Om die reden benadrukt deze school vooral het ontwikkelen van vertrouwen in de Wijsheid en Mededogen van Boeddha Amitabha / Amida. Eerder dan het individueel streven op eigen initiatief, bijvoorbeeld in de vorm van een rigoureuze beoefening van meditatie.